صحت سنجی

صحت­ سنج ­ها به روش‌های مختلف دسته­‌بندی می‌شوند. اولین دسته­‌بندی از نظر ابعاد و کاربرد  صحت سنج یا پروور است که به دو گونه است:

دقیق­‌تر بودن دستگاه شاخص با چه معیارهایی سنجیده می‌شود؟ آیا کفایت می­‌کند که صرفاً به گواهینامه‌های اولیه‌ صادره توسط سازنده­ دستگاه یا گواهی­نامه‌­های صادره توسط مؤسسات مجاز معتبر که آزمایش‌­هایی روی دستگاه ما انجام داده­‌اند، استناد کنیم؟ شرایط آزمایش و محیط آزمایشگاه به چه نحو باید باشد؟ مراحل آزمایش به چه صورت است؟ بسیاری از این سؤال‌­ها در متن استاندارد ISO/IEC 17025 به عنوان الزامات آزمایشگاه یک واسنجی قید شده است، اما هدف ما در این‌جا تبیین این استاندارد معتبر بین­‌المللی نیست. در ابتدای امر می‌­خواهیم در خواننده ایجاد شک نموده و صحت عملکرد دستگاه شاخص و مبنای خود را نیز زیر سؤال ببریم. در این­‌صورت اقدام صحیح چیست؟ در صحت‌سنجی و واسنجی دستگاه‌های اندازه گیری جریان سیالات (به ویژه دستگاه‌های با کاربرد اندازه گیری به قصد فروش) مراحل زیر بایستی به دقت انجام شود:

برنامه‌­ریزی برای تکرار و انجام دوره‌­های صحت سنجی به عواملی هم­چون توصیه‌های سازنده، شرایط فرآیندی، عمر دستگاه، محل نصب دستگاه، شرایط فصلی، نظام­‌نامه‌­های محلی، استانداردهای مورد استفاده، امکانات در دسترس محلی و برخی دیگر شرایط بستگی دارد که در ادامه بعضی از این عوامل آمده است:

گرچه سازندگان ادوات مختلف اندازه گیری، هنگام تولید آن دستگاه، آزمایش و صحت سنجی ­های متعددی را انجام می­دهند اما در حین استفاده از دستگاه نیز عوامل زیادی وجود دارد که ضرورت تنظیمات مجدد و تكرار آن را سبب می‌شود. در این‌جا می­توان اشاره­ای داشت به قسمت­ های مکانیکی و متحرکِ دستگاه که فرسایش احتمالی آن ضرورت تنظیمات مجدد را دوچندان می­نماید.

در صنایع فرآیندی، کمیت‌هایی که بیشتر در معرض اندازه­ گیری و کنترل قرار دارند شامل: دما، فشار، سطح مایع و جریان سیالات می‌شود. اندازه ­گیری چهار کمیت فوق در صنعت، به دو منظور «کنترل» و یا «نمایش» امری عادی است. اما اندازه‌ گیری جریان سیالات به یک دلیل عمده‌ی دیگر نیز ممکن است انجام شود، و آن اندازه‌ گیری جریان سیال به قصد فروش است.